dinsdag 18 maart 2014

Honderden bommen

Honderden bommen uit WO I gevonden

In een wei op de grens van de West-Vlaamse gemeenten Passendale en Moorslede is een grote hoeveelheid munitie aangetroffen. Het gaat om munitie uit de Eerste Wereldoorlog. Ontmijningsdienst DOVO zal vier weken de tijd nodig hebben om de site te ontruimen. Dat lieten de gemeenten Moorslede en Zonnebeke dinsdagavond weten tijdens een infoavond voor de omwonenden.

http://www.gva.be/nieuws/video/binnenland/extern-honderden-bommen-uit-wo-i-gevonden.aspx

           

Dat het nooit meer oorlog weze

"Dat het nooit meer oorlog weze"

13/03 DE GROTE OORLOG Hoewel er tijdens de Eerste Wereldoorlog in ons land vooral aan de IJzer is gevochten, namen ook inwoners uit Brecht de wapens op om het land te verdedigen. Zo ook postmeester Eduard Denies uit Sint-Lenaarts. Hij overleefde de oorlog en overhandigde een relaas van zijn strijd aan ereburgemeester Adriaan Bevers.
"Als eerste fusieburgemeester in 1977 hield ik ook 11 novembervieringen en zo kwam ik in contact met Eduard Denies. Hij vertelde me veel over de oorlog en overhandigde mij zijn oorlogsverhaal", vertelt Bevers. Eduard Denies overleed in de jaren tachtig. In zijn Beknopt verslag van de oorlog 14-18 vertelt Denies hoe hij op zeventienjarige leeftijd naar het front in Diksmuide is getrokken, welke grote ontberingen hij heeft gekend en hoe hij zelfs was opgegeven door de artsen. "Ik was nog geen zeventien jaar, in augustus 1914, toen de oorlog uitbrak. Ik besefte dat het mijn plicht was om ons klein legertje aan te vullen. Ik vertrok naar Nederland in 1915, daar nam ik om middernacht een Deense boot naar Kopenhagen en arriveerde om 15u in Tilbury (UK). Van daar ging het naar Londen, Folkstone, om in het cavaleriekamp in Eu (Normandië) te arriveren. Daar werden wilde Amerikaanse en Canadese paarden afgericht."
Denies kreeg er een opleiding en werd half juni 1915 naar het front in het toenmalige Reninge, nabij Diksmuide, gestuurd. "Daar gaf men mij ogenblikkelijk twee paarden en moest ik met materiaal en munitie naar de linies. De wegen waren in zeer slechte staat en werden aanhoudend beschoten door kanonnen en mitrailleurs." In de zomer van 1916 werd hij naar de militaire school gestuurd en benoemd tot artillerie waarnemer, en later tot onderofficier. "Wij hebben lang in observatie gelegen tegen Kaaskerke, richting Dodengang. Begin 1917 was het een zeer koude winter, het was overleven op droog brood in onze zak en een bevroren veldfles. Vuur konden we niet maken, want dan zouden we onze positie verraden aan de vijand."
Denies raakte zwaar verbrand door giftig gas en in het veldhospitaal van Vinkem gaven de dokters hem nog enkele uren. "Ik werd naar Frankrijk gestuurd, een rit van anderhalf uur in een kleine, smalle ambulance." Maar Eduard herstelde en kreeg bezoek van koningin Elisabeth, vrouw van Albert I. "Zij vroeg of wij iets verlangden. En wij stonden erop terug naar het front te gaan. Wij hadden een groot front te verdedigen, van Nieuwpoort tot Duinkerke." En dat is hij blijven doen tot het einde van de oorlog. "Eind 1918 lagen we ter observatie op het kerkhof van Merkem en werden we afgelost door de Fransen. De dans ging beginnen. Om 23u begonnen de kanonnen vuur te spuwen, tot 4u 's ochtends. Daarna was het 'Voorwaarts' en dat tot op 11 november, Wapenstilstand. We hebben verschillende zware slagen gehad, de zwaarste was die van het bos van Houthulst. Met 40.000 gewonden werd het de bloedigste oorlog. Dat het nooit meer oorlog weze!"

      dat het nooit meer oorlog weze


Collectiedag WO1

Kom naar de collectiedag WO I in Arboretum


3/03 KALMTHOUT (2920) De provincie Antwerpen en Arboretum Kalmthout organiseren op zondag 23 maart een collectiedag.

Het verhaal van de Eerste Wereldoorlog werd niet alleen door onze soldaten aan het front geschreven. Ook in de provincie Antwerpen heeft de oorlog hevig gewoed. De belegering van de forten rond Antwerpen, voedseltekorten, vluchtelingen, voedselbedeling, smokkel, de elektrische grensversperring met Nederland, opeisingen, ... zijn stukje geschiedenis die niet verloren mogen gaan. Daarom spoort Projectteam Antwerpen1914-1918 de bevolking aan om persoonlijke documenten, voorwerpen en verhalen te laten digitaliseren en registreren. Op de collectiedagen worden persoonlijke documenten, voorwerpen en verhalen geregistreerd en gedigitaliseerd in de databank Europeana 1914-1918. Via deze databank zijn ze nadien toegankelijk voor geïnteresseerden, onderzoekers en tentoonstellingsmakers uit heel de wereld. Wie voorwerpen, foto’s of documenten heeft die betrekking hebben op de Eerste Wereldoorlog of anekdotes en verhalen kent uit de Eerste Wereldoorlog is van harte welkom op deze laatste collectiedag. Je originele spullen neem je gewoon mee terug naar huis en blijven jouw eigendom.

Je bent tussen 10u en 17u welkom in het Arboretum van Kalmthout en hoeft niet te reserveren. Heb je veel materiaal, dan is het handig om op voorhand contact op te nemen via het telefoonnummer 03.240.55.61 of per e-mail via greatwar@provant.be.

              kom naar de collectiedag wo i in arboretum      


Leuven

Het 5de en 6de jaar zijn op schooluitstap geweest naar Leuven.
We zijn naar Leuven geweest, om rond WO1 te werken en om verschillende gebouwend te bezichtigen.
Het was een mooie en leerijke dag!

De Eerste Wereldoorlog
Op 4 augustus vielen de Duitsers België binnen. De twintigste was Leuven al bezet. De bezetting was rustig verlopen. Althans, zo leek het. Op 25 augustus ging het bericht rond dat er Engelse en Belgische soldaten onderweg zouden zijn. Dan worden op een bepaald moment - volgens Duitse soldaten - vuurpijlen afgeschoten. Meteen daarna zou er vanuit enkele huizen geschoten zijn op de Duitse troepen, zelfs vanuit hotels waar er Duitsers logeerden. De soldaten drongen die huizen binnen, schoten iedereen neer die ze gewapend vonden en staken hun huizen in brand. De onrust duurde enkele dagen, totdat de inwoners uit Leuven moesten vertrekken, waarna op 29 augustus de stad in brand werd gestoken. Grote delen rond het station en in het centrum werden in de as gelegd. Alleen het stadhuis werd gespaard, omdat het diende als huisvesting voor hoge Duitse officieren. Door toedoen van Professor Lodewijk Scharpé kon de buurt van het Groot begijnhof gevrijwaard blijven van zinloze vernieling. Het resultaat van de brandstichting was bedroevend: 1081 huizen werden helemaal vernield, 209 burgers kwamen om, waaronder eenentwintig vrouwen, zes geestelijken, elf kinderen (waaronder één van zes maanden) en drie tachtigjarigen.






maandag 10 maart 2014

Wereldoorlog I herdacht


In 2014 zal het precies honderd jaar geleden zijn dat de Eerste Wereldoorlog uitbrak. Dit feit zal over de gehele wereld worden herdacht. Ook in het amateurtoneel wordt dit al voorbereid, zo kregen we al verschillende vragen naar theaterteksten over Wereldoorlog I.

Bijvoorbeeld:


Johnny got his gun
 Joe Bonham is een Amerikaanse soldaat in de eerste wereldoorlog, die bij een ontploffing zijn ledematen en al zijn zintuigen verliest.


In vlaamse velden

In Vlaamse velden is een 10-delige televisiereeks die word uitgezonden door de VRT op EEN.
Deze reeks word uitgezonden naar aanleiding van de 100e verjaardag van het begin van de Eerste Wereldoorlog.
De televisiereeks In Vlaamse velden werpt een blik op het leven van een jong meisje dat tijdens de Eerste Wereldoorlog zal uitgroeien tot een volwassen vrouw.

Het verhaal:

In het verhaal staat de vijftienjarige Marie centraal, een naïeve puber die door haar ervaringen in de oorlog ontpopt tot een gelouterde, volwassen vrouw die gelooft in de toekomst. De echte impact van de oorlog wordt voor de familie pas echt voelbaar wanneer de Duitsers hun huis bezetten.
Vader Philippe, gynaecoloog, ziet zijn kans om professor te worden in de door de Duitse bezetter gesteunde Vlaamse universiteit. Moeder Virginie probeert zo goed en zo kwaad als het kan haar gezin bijeen te houden, maar de oorlog drijft hen uit elkaar.
Maries oudste broer Vincent vecht uit idealisme mee aan het front en zal daarvoor een zware prijs betalen. Guillaume, haar andere broer, probeert te deserteren maar wordt soldaat tegen wil en dank. Marie droomt ervan om dokter te worden, maar wordt verpleegster aan het front. Daar vindt ze uiteindelijk de kracht om op een genuanceerde manier naar de wereld en naar haar familie te kijken.